Ik ben zo’n ontzettende uitsteller. Al maanden krijgen de
juffencadeautjes vorm in mijn hoofd, maar ik kwam toch pas gisteren in actie.
Maar hé, sinds ik deze Ted-talk zag, vind ik dat uitstellen
al lang niet meer zo abnormaal…
Voor de klasjuffen haakte ik cactusjes. Uiteraard
geïnspireerd op één van mijn ontelbare Pinterestborden, hoewel ik het
patroontje uiteindelijk toch zelf tekende.
Vandaag nam Samber afscheid van zijn kleuterjaren. Het lijkt
als gisteren dat hij huilend aan zijn eerste dag peuterklas begon, ik begin nu
pas echt te begrijpen wat het betekent dat "de tijd vliegt".
Omdat ik alle juffen nog eens uitgebreid wilde bedanken,
schreef ik hen een brief. Omdat kleuterjuffen helden zijn. Elke dag opnieuw.
Lieve kleuterjuffen,
Juf Pauline, juf Kristien, juf Dominique, juf
Lore, juf Marijke, juf Fienelotte, juf Marleen, juf Celine, juf Lotte, juf
Queenie, juf Ann-Sofie, juf Celien, juf Annelien, juf Anouk, juf Valerie,
juffen-stagairs, juffen van de eetzaal, meester Nico,
Dank je.
Als je oudste kind naar school begint te
gaan, weet je als ouder eigenlijk niet zo goed wat je kan of mag verwachten. Je
weet natuurlijk dat je hem naar school stuurt om dingen bij te leren. De
kleuren van de regenboog, op zijn vingers tellen tot tien, zijn naam in grote wiebelige
hoofdletters schrijven, de dagen van de week, het verkleuren van de seizoenen.
Je weet dat je hem naar school stuurt om te spelen en om vriendjes te maken.
Maar als mama en papa leerden wij de
afgelopen vier jaar ook zoveel bij. Jullie stonden altijd klaar voor overleg,
voor onze (soms overbodige) vragen en onzekerheden, om te luisteren naar
twijfels en grappige anekdotes. Jullie gaven ons het gevoel dat we ‘partners’
zijn in de opvoeding, dat we elkaar kunnen aanvullen, dat het geheel zoveel
meer is dan de som van de delen. De gedeelde zorg en ondersteuning waren voor
ons van onschatbare waarde.
Jullie toonden ons ook dat leren over zoveel
meer gaat dan kennis alleen.
Zelfvertrouwen, respect, samenleven,
doorzettingsvermogen, gelijke kansen, samenwerken, liefde, mededogen… Zoveel
aspecten van het leven en onze maatschappij kwamen al aan bod. Jullie plaatsten
de sociaal-emotionele ontwikkeling steeds op gelijke hoogte met de
intellectuele ontwikkeling en hadden daar tijdens ieder oudercontact en tijdens
ieder gesprek aandacht voor.
Dank je om onze zoon te begeleiden in zijn
eigen leerprocessen, zonder hem te kneden. Dank je om soms net niet bij te
sturen en hem zijn gang te laten gaan.
Wij zijn er als ouder van overtuigd dat die
eerste jonge jaren van onschatbaar belang zijn voor de ontwikkeling van een
kind.
Dank je om mee te bouwen aan een stevige
basis. Het fundament dat jullie mee hielpen leggen, zal alle stenen waarmee hij
nu moet gaan bouwen voor de rest van zijn leven mee ondersteunen.
En Samber zelf? Die is er klaar voor. Klaar
voor een volgende stap. En ook al kan het voor hem nu even niet snel genoeg
gaan, toch zal hij volgend jaar nog vaak met een warme gloed terug kunnen
denken aan de kleuterklasjes. Hij draagt jullie voor altijd met zich mee.
Met heel ons hart: merci!
Sofie & Dagmar
“The best teachers are those who tell you
where to look, but don’t tell you what to see.” (Alexandra K. Trenfor)
“Educating the mind without educating the
heart is no education at all.” (Aristoteles)
“Within the child lies the fate of the
future.” (Maria Montessori)
“The beautiful thing about learning is that
no one can take it away from you;” (B.B. King)
“Education is the most powerful weapon you
can use to change the world.” (Nelson Mandela)
In 1 woord ....Waauw
BeantwoordenVerwijderenDat heb jij weer prachtig gedaan. De cactussen en bijhorende potjes zijn spectaculair mooi!
Wederom zo hartverwarmend x
Super sofie! Zo mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderenWijze mama, wijze papa. Lieve Mama, lieve papa. Lieve Samber, Kobijn en Abel. Mooie familie! Dikke kus.
BeantwoordenVerwijderenzo tof gedaan!!
BeantwoordenVerwijderenPrachtige mooie woorden!!! Dank u wel!!
BeantwoordenVerwijderen